การเริ่มต้นของผู้เริ่มต้น

1-2 ปีแรกของผู้เริ่มต้นก็ไม่เป็นไร บอกคุณก็ไม่เข้าใจ ปีแรกยังพยายามศึกษาแนวโน้ม ปีที่สองก็พยายามทำโมเดล แล้วทุกคนก็เข้าใจ ปีที่สาม ปีที่สี่..... ความสับสนไม่มีที่สิ้นสุด คุณรู้สึกว่าระยะห่างสู่ความสำเร็จนั้นมีเพียงเล็กน้อย แต่กลับรู้สึกว่ายากที่จะเอื้อมถึง

ความเข้าใจที่ผิด

อยากรู้ไหมว่าระยะห่างเล็กน้อยที่คุณพูดถึงคืออะไร ผมจะบอกคุณ สาเหตุอยู่ที่ว่า คุณในใจเข้าใจทุกอย่าง แต่กลับไม่รู้ตัวว่าติดอยู่กับความผิดพลาด คุณก็รู้ว่ามีหลายเส้นทางไปกรุงโรม แต่เมื่อเห็นหน้าผา คุณยังคงกระโดดลงไปอย่างไม่ลังเล ถ้าไม่ตาย ยังไงก็จะกระโดดอีกครั้ง

การเจ็บปวดที่ถูกลืม

เจ็บแล้วก็ลืมไปแล้ว อืม มันผิดปกติใช่ไหม ใช่ครับ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องแนวโน้มของตลาด ว่าจะเป็นขาขึ้นหรือลง เมื่อไหร่ที่จะขึ้นหรือลง และจะขึ้นหรือลงมากแค่ไหน หรือไม่ก็คุยกันถึงว่าสิ่งไหนที่ควรทำหรือไม่ควรทำ

ความจริงที่โหดร้าย

แต่ในความเป็นจริง คุณเองก็ไม่รู้ว่าการวิเคราะห์แนวโน้มของตัวเองนั้นถูกต้องหรือไม่ แต่คนอื่นกลับวิเคราะห์ผิด却ไม่ขาดทุนและสามารถทำกำไรได้ คุณก็รู้ว่าควรจะไม่ติดอยู่กับการเทรดในแต่ละครั้ง แต่อย่างไรก็ตาม ก็กลับทำเช่นนั้น และภัยพิบัติก็เกิดจากการเทรดที่น่าจะจบสิ้นตั้งนานแล้ว

การเผชิญหน้ากับตลาด

การเทรดฟอเร็กซ์ในที่สุดต้องเผชิญหน้ากับ ไม่ใช่การตัดสินใจทางการตลาด หรือไม่ใช่รูปแบบการเทรด แต่คือคุณเอง

คำถามสำคัญ

อยากถามอีกหน่อย ถ้าคุณแค่เทรดยูโร ตั้งค่าหยุดขาดทุนสูงสุด 50 จุด และตั้งกำไรถึงเป้าหมายไว้ ถ้าสามารถทำกำไรได้คุณจะทำไหม? คำตอบคือไม่ เพราะ 1. คุณมีคำถามมากมาย มีการคาดเดาที่ไม่คาดคิด 2. ถึงแม้ว่าผมเชื่อ แต่ความง่ายๆ ในการตั้งค่าหยุดขาดทุนในแต่ละครั้งกลับทำไม่ได้