การลงทุนที่ดีต้องมีการหยุดขาดทุน

นักลงทุนที่มีความสามารถในการหยุดขาดทุนมักจะทำการลงทุนได้ดี แต่ทำไมนักลงทุนบางคนที่รู้ว่าการลงทุนของตนผิดพลาดถึงไม่หยุดขาดทุน? เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับทัศนคติหลังจากขาดทุนของนักลงทุนเหล่านั้น นักลงทุนในแต่ละช่วงอายุมักมีทัศนคติต่อการขาดทุนที่แตกต่างกัน การศึกษาพบว่านักลงทุนที่มีความเป็นผู้ใหญ่จะมีการพัฒนาทัศนคติผ่าน 5 ขั้นตอนหลัก ได้แก่ การปฏิเสธ, ความโกรธ, การตำหนิตนเอง, ความสิ้นหวัง และการยอมรับ

การปฏิเสธ

การปฏิเสธเป็นกลไกการป้องกันตัวที่เกิดขึ้นเองในสมองมนุษย์ เพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บ เมื่อนักลงทุนประสบกับการขาดทุน ปฏิกิริยาแรกที่เกิดขึ้นมักไม่ต้องการยอมรับว่าได้ขาดทุน โดยอาจแสดงความสงสัยหรือปลอบโยนตัวเอง ตัวอย่างที่พบบ่อยในตลาดหุ้นคือ “ถือหุ้นไว้ไม่ขายเพราะถ้าขายจะขาดทุน” หรือ “ฉันต้องการเป็นนักลงทุนระยะยาว” หรือ “ฉันจะเก็บหุ้นไว้ให้หลาน” แท้จริงแล้วการถือหุ้นไว้หมายความว่ามูลค่าหุ้นต่ำกว่าทุนที่ลงทุน ซึ่งก็คือการขาดทุน เทคนิคเหล่านี้จึงแทบจะไม่ได้ช่วยอะไรและทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง

ความโกรธ

เมื่อการขาดทุนขยายตัวออกไป นักลงทุนมักจะแสดงอาการหงุดหงิดและความไม่พอใจต่อทุกสิ่ง มักจะมีการระเบิดอารมณ์ออกมาแบบไม่รู้ตัว บางคนระบายอารมณ์กับสมาชิกในครอบครัว บางคนโยนความรับผิดชอบไปที่รัฐบาล บริษัทที่จดทะเบียน หรือผู้คาดการณ์ที่ลบ โดยการด่าทอในสิ่งเหล่านี้เพื่อระบายความโกรธ แท้จริงแล้วนักลงทุนควรรักษาความสงบและยอมรับความรับผิดชอบที่เกิดจากการขาดทุนของตนเอง เนื่องจากไม่มีใครบังคับให้ซื้อหุ้น การตัดสินใจซื้อหุ้นคือการตัดสินใจของตัวเอง

การตำหนิตนเอง

เมื่อพบว่าการปฏิเสธและความโกรธไม่ช่วยอะไร มีนักลงทุนบางคนที่ตระหนักว่า การโทษคนอื่นไม่สามารถช่วยได้ เนื่องจากการลงทุนเป็นการตัดสินใจของตนเอง พวกเขาจึงเริ่มหันมามองที่ตัวเองและรู้สึกเสียใจอย่างมากกับการตัดสินใจในการลงทุนของตน วิธีนี้ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น แต่ควรจะเป็นการตรวจสอบว่าตนทำอะไรผิดและพัฒนาวิธีการลงทุนเพื่อเพิ่มทักษะในการเดิมพันของตนเอง

ความสิ้นหวัง

การขาดทุนอย่างมหาศาล หรือการลงทุนที่ไม่ประสบความสำเร็จในระยะยาว ทำให้ทุนสูญเสียอย่างหนัก และจิตใจถูกกระทบอย่างมาก นักลงทุนเริ่มมองไม่เห็นคุณค่าตัวเอง จนเกิดความรู้สึกท้อแท้และขาดความมั่นใจ แสดงออกมาในรูปแบบของความซบเซา ความสิ้นหวัง และความหวาดกลัว โลกดูเหมือนจะสิ้นสุด และมีการพิจารณาว่าตนเองเหมาะสมกับการลงทุนหรือไม่ และจะหยุดการลงทุนได้หรือไม่

การยอมรับ

หลังจากประสบกับการขาดทุนหลายครั้งและสรุปประสบการณ์ โดยค้นหาวิธีการลงทุนที่เหมาะสมกับตนเอง นักลงทุนผู้ใหญ่บางคนรู้สึกว่า การขาดทุนไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ทั้งหมด ขอเพียงเพื่อลงทุนอย่างมีกำไร ขาดทุนเล็กน้อยก็ถือว่าประสบความสำเร็จในการลงทุน ดังนั้นเมื่อนักลงทุนพบว่าตนเองขาดทุน ก็จะยอมรับข้อเท็จจริงทันที หรือพวกเขาเตรียมตัวรับกับการขาดทุนตั้งแต่เข้าไปในตลาดแล้ว และจะหยุดขาดทุนตามสถานการณ์ ดังนั้นสำหรับพวกเขา การขาดทุนจึงไม่เป็นภาระทางจิตใจ

บทสรุป

โดยสรุปแล้ว นักลงทุนที่ผ่านการแปรเปลี่ยนทางจิตวิทยาในขั้นตอนเหล่านี้ หากสามารถนำประสบการณ์ที่ล้ำค่ามาใช้ ก็จะสามารถค่อยๆ กลายเป็นนักลงทุนที่มีความเป็นผู้ใหญ่ได้ อย่างไรก็ตาม นักลงทุนไม่สามารถเข้าใจลำดับการเปลี่ยนแปลงจากการปฏิเสธไปจนถึงการยอมรับได้ในครั้งเดียว ต้องมีการปรับตัวและเรียนรู้ซ้ำหลายครั้งเพื่อให้เกิดการเติบโตทางจิตใจ