บทนำ

ในปัจจุบันมีวิธีการวิเคราะห์ต่าง ๆ มากมายในตลาดโดยสามารถแบ่งออกเป็นสามสาขาหลัก ได้แก่ การวิเคราะห์เชิงปริมาณ การวิเคราะห์พื้นฐาน และการวิเคราะห์เชิงเทคนิค (สามสาขานี้ไม่มีการจัดอันดับความสำคัญ) การถกเถียงเกี่ยวกับว่าสาขาไหนดีกว่ากันได้ดำเนินการมากว่าเกือบหนึ่งศตวรรษ โดยแต่ละฝ่ายมีความคิดเห็นที่ต่างกันและหลังจากการโต้วาทีหลายปี ก็ยังไม่มีข้อสรุปที่ชัดเจนออกมา

การวิเคราะห์เชิงปริมาณ

การวิเคราะห์เชิงปริมาณคือการใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในการวิเคราะห์และคาดการณ์ราคาของสินทรัพย์ทางการเงินในอนาคต กล่าวอย่างแม่นยำ การวิเคราะห์เชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความเสี่ยงที่ยอมรับได้กับผลตอบแทนที่เหมาะสม โดยใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อให้ความเสี่ยงและผลตอบแทนมีอัตราส่วนที่ส่งเสริมกัน เห็นได้ชัดว่าจุดมุ่งหมายของการวิเคราะห์เชิงปริมาณคือการรักษาสภาพทุนและมูลค่า ไม่ใช่การแสวงหาผลกำไรสูงสุด

การวิเคราะห์พื้นฐาน

การวิเคราะห์พื้นฐานชี้ให้เห็นว่าการเคลื่อนไหวของราคาแต่ละครั้งมีสาเหตุภายใน และวิเคราะห์เพื่อประเมินมูลค่าของสินทรัพย์ทางการเงินในปัจจุบันว่าสมเหตุสมผลหรือไม่ รวมถึงการคาดการณ์แนวโน้มราคาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต กล่าวได้ว่าการวิเคราะห์พื้นฐานเป็นวิธีการวิเคราะห์ในเชิงมหภาคที่มักถูกใช้งานโดยรัฐบาลต่าง ๆ สำหรับการปรับแต่งทางเศรษฐกิจ มันอาจจะไม่เหมาะสำหรับนักลงทุนรายย่อย เนื่องจากปริมาณข้อมูลที่ต้องรวบรวมและวิเคราะห์มีมากเกินไป

การวิเคราะห์เชิงเทคนิค

จากมุมมองของนักเขียน การวิเคราะห์เชิงเทคนิคเหมาะสำหรับการเก็งกำไรในอุตสาหกรรมนี้เป็นอย่างยิ่ง การวิเคราะห์เชิงเทคนิคช่วยให้เราวินิจฉัยว่า ตลาดกำลังอยู่ในแนวโน้มแบบไหน และให้คำแนะนำในการดำเนินการตามแนวโน้มดังกล่าว ของเบื้องต้นการวิเคราะห์เชิงเทคนิคสามารถสรุปได้ว่า "ซื้อเมื่อราคาขึ้น ขายเมื่อราคาลง" นี่คือเป้าหมายของการวิเคราะห์เชิงเทคนิค คือการช่วยนักลงทุนรายย่อยทำกำไรในเกมที่ไม่เป็นธรรม